Mooie klanken en liederen zingen om tot ontspanning, verstilling en verdieping te komen. Zelfmassage voor lichaam en ziel.
Geboren vanuit de noodzaak tot fysiek afstand houden doen we de MantraZang nu ook online, via Zoom. We hebben intussen onze draai hiermee gevonden. Voor mensen die wat verder weg wonen en niet gemakkelijk de extra tijd in reizen kunnen steken blijkt dit een serieus alternatief voor live bij elkaar komen. Daarom blijft deze online bijeenkomst bestaan. Data in de kalender. Opgeven onderaan.
Wil je je kunnen ontspannen en verbonden voelen met jezelf? Doe één keer per maand op zaterdagochtend online mee met Mantrazang om een krachtige impuls te geven aan die gewenste ontspanning met als bonus een diep gevoel van verbinding met jezelf. Maak ruimte in die ontspanning om te kunnen focussen op wat aandacht verdient. Gewoon door meezingen van de zich herhalende woorden en klanken met Klaas. Wat langere teksten worden ook via het beeldscherm gedeeld. Ervaar zelf de positieve effecten die muziek/zingen en gecontroleerd ademen heeft op je geestelijk en lichamelijke welbevinden.
Een Mantra kan louter uit klank bestaan, en die klank, die uit trilling bestaat, heeft een effect op jouw eigen ‘trilling’, je lichamelijke en geestelijke toestand, je energie en emoties.
Handig om een opschrijfboekje en potlood (+gum) bij de hand te hebben. Als je een lied helemaal nog niet kent, kan het fijn zijn om de teksten (en handhoudingen) op te schrijven. Je kunt na het zingen dan ook kort schriftelijk reflecteren op hoe het was om deze mantra te zingen.
Reactie van een deelnemer:
“Wat was het weer een Zegen deze ochtend Mantrazang ✨. Heerlijk om er zo veilig diep in te kunnen duiken (…)!”
We zingen 1x per maand online, meestal op de tweede donderdag, van 10:30 tot 11:30. Kosten (vooraf te betalen): zie tarieven. Vul onderstaand formulier in en laat in de berichtruimte weten welke data je wilt meedoen. Je krijgt dan hiervoor een factuur en voorafgaand aan de sessie een mail met de ZOOM-link.
Man should no more breathe through his mouth than he would attempt to take food through his nose. (Yogi Ramacharaka)