Met een warm en blij gevoel kijk ik terug op dit weekend.
Ik kwam vrijdag 1 maart om 12:15 aan bij “Het kleine paradijs” en werd hartelijk verwelkomd door Willem en Jacqueline.
Even later kwam ook Peter aan en was de organisatie compleet.
We hebben samen gegeten en daarna hebben Peter en ik overlegd over de openingsceremonie.
De deelnemers komen vanaf drie uur aan. Na hartelijke begroetingen van nieuwe gezichten en oude bekenden, koffie en thee, gaan de meesten zich installeren in hun verblijf.
Samen met Peter en Willem heb ik de ruimte waar we zullen werken ingericht. 
Na het avondeten hebben we het weekend geopend met een voorstel rondje en openingscermonie, hierbij heb ik, zoals ik dat gewend ben, iedereen ‘gesmudged’.
Zonder de rook van smeulende kruiden, maar met een liedje.
Altijd bijzonder, hoe bij iedereen een heel eigen lied ontstaat op basis van de energie van die persoon en wat ik daarbij voel en doorkrijg.
Daarna de cirkel getrokken en de richtingen geopend.
Vervolgens een kleine pauze, waarin ik tijd had om met Niën, mijn mede-dragon, Màthair Modron, en steun en toeverlaat dit weekend, de instrumenten klaar te leggen voor het Dragons concert. Het was mooi om ook al spelende kennis te maken met de groep. Niën en ik waren goed op elkaar afgestemd, mede dankzij ons regelmatige samenzijn en muziekmaken tijdens de Cèilidhs van Màthair.
Na afloop van het concert was er nog een gezellig samenzijn met hapjes en drankjes.
Op zaterdagochtend leidde ik de dance of life / levensdans. Na het ontbijt volgde de workshop Didgeridoo. Een aantal deelnemers had al ervaring en sommigen brachten hun eigen instrument mee. Tijdens het inpakken voor dit weekend was van mijn ‘echte’ Australische didge het mondstuk gesneuveld, maar dit bleek een mooie gelegenheid om wie geïnteresseerd was te laten zien hoe je dit eenvoudig zelf maakt van bijenwas Hiervoor had Willem heel behulpzaam een plak honingraat besteld bij de buren, die een natuurvoedingswinkel bleken te hebben in het dichtstbijzijnde dorp.
We hebben geoefenend met de basistoon van de digeridoo, concentratie op ademhaling, circulair ademen (een techniek waarbij je een continue ademstroom hebt). Dit laatste hebben we buiten gedaan door met water in onze mond de techniek eigen te maken. Dit leverde natuurlijk weer veel vrolijkheid op.
Na de pauze de techniek van sub-vocaliseren, boventonen, stemklanken, etc. Het was een leuke ochtend.
Na de middagmaaltijd was het tijd voor de workshop “Stem en Trommel: de grens”
Het was duidelijk dat iedereen zin had om te trommelen en we gingen meteen van start waarbij hoe langer hoe meer stemmen klonken. Al spelend ontstond de ruimte waarbinnen ieder op zijn eigen manier klank durfde maken.
Na de pauze hebben een viertal deelnemers een klankhealing ondergaan, met stem,
handtrommel, mondharp, klankschalen en didgerioo.
’s Avonds was het dan tijd voor een Cirkelzang sessie. Iedereen kon een aantal instrumenten uitkiezen. Soms help ik bij het kiezen van een instrument, op basis van wat ik voel bij die persoon.
Na een rondje met de praatstok volgde de eerste keer spelen, waarbij ieder voor zichzelf kan focussen welk thema of gegeven, dat je momenteel bezig houdt, zich aandient. Ik had twee sets orakel kaarten bij me: het Dierenorakel der Druïden en de Awareness kaarten (Susan Halliday, helaas niet meer te koop). Na het vinden van één of twee kaarten om je nnog wat verder te helpen, kon wie dat wilde met de praatstok daar even aandacht voor vragen en hebben we de tweede keer gespeeld voor inspiratie bij dit thema. Het tweede spel werd zeer intens en heeft velen iets opgeleverd, ook al was het geen pasklaar antwoord, of soms confronterend.
Uiteindelijk hebben we de in onze cirkel-ketel verzamelde energie daarheen laten gaan waar hij het meeste nodig was.
vanaf 22.00 was er een gezellige Eisteddfod, waarbij opvallend veel Nederlandstalige liedjes uit de oude doos te voorschijn werden gehaald.
Op zondag de tweede en laatste keer Dance of Life, met nu ook stille rondes erin. Prachtig.
Na het ontbijt gingen we aan de slag met het vinden van een persoonlijk Krachtlied, aan de hand van een divinatievorm genaamd: ‘Frith’ (met dank aan
Caitlín Matthews). Na wat uitleg is iedereen naar buiten gegaan om een eigen plek te vinden. Ik bleef intussen boven in de zaal en daar heb gezongen en getrommeld, terwijl ik gekeken en geluisterd heb naar de omgeving van ‘Het Kleine Paradijs’. Ik deed dit door de ogen en oren van de deelnemers. Uit hun reacties na afloop bleek dat een aantal mij duidelijk bij zich hadden gevoeld.
De bedoeling was dat je de 6 richtingen bepaalt: voor (O), achter(W), rechts (Z), links (N), boven, beneden. De windrichtingen zijn traditioneel.
Begin voor, met je ogen dicht, stel de vraag die bij de richting behoort, open je ogen en registreer het
eerste wat je ziet/hoort/voelt/ruikt. Doe dit voor alle 6 richtingen.
Hierbij stel je dan 6 vragen:
Oost: Wat opent de weg voor mij vandaag?
West: Wat heeft de weg voorbereid voor mij vandaag?
Zuid: Wat moedigt me aan vandaag?
Noord: Wat daagt me uit vandaag?
Boven: Wat inspireert mij vandaag?
Beneden: Wat bekrachtigt mij vandaag?
Antwoorden kunnen komen in de vorm van een dichtregel of die vorm later krijgen, zodat de Frith zich in
het rijk van de Esthetica blijft bevinden en minder door de ratio en vooroordeel wordt vervormd.
Na de pauze liet ieder die antwoorden een muzikale vorm (maat, ritme, melodie, klank, dynamiek) krijgen, het krachtlied of het bleef een gedicht.
Het met elkaar delen van de liederen was enorm ontroerend en soms heel grappig. Ook deelnemers die er tegenop zagen voelden zich zo gesteund in de groep dat ze toch hun lied konden laten horen.
Na de middagmaaltijd gingen we verder met het laten horen van de gevonden liederen, zodat iedereen aan bod kon komen.
Om 14.30 was de afsluiting met slotceremonie waarbij ik de richtingen heb bedankt en de cirkel opgeheven in de zichtbare wereld.
Daarna heeft Peter de inmiddels traditionele groepsfoto gemaakt.
We hebben met veel knuffels van elkaar afscheid genomen voor nu.
Een bijeenkomst waar ik een hele week later nog steeds van na geniet!